Het versje van vandaag schreef ik naar aanleiding van een boek wat ik laatst in de boekenwinkel zag. Het had als titel: 'snel leren breien'. Het zette me aan het denken. Waarom zou je 'snel' willen leren breien? Ik zie breien voor me als iets dat je van je oma leert, onder het genot van een kopje koffie en een goed gesprek. Daar komt geen 'snel' bij kijken. Waarom zou alles ook zo snel moeten?
Ik ben van mening dat je een stuk gelukkiger kan worden door dingen soms gewoon echt rustig aan doen. Rustig wachten in die lange rij, ondanks dat er een andere kassa opengaat. Even de tijd nemen om te reageren op een Whatsappje van iemand, in plaats van je laten opjagen door blauwe vinkjes en direct antwoorden. Denk er maar eens over na. Zijn er dingen die je rustiger aan zou kunnen doen? Zou het je gelukkiger maken? Hier mijn gedichtje.
We hebben vaak enorm veel haast
Dus raad ik aan wat langzamer te gaan
Want zeg nu eerlijk, is het niet fijner
Met zijn allen rustig aan?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten