Brr.. Het is -4 in Groningen (gevoelstemperatuur -23857259234) en er ligt een laag sneeuw sinds vanmorgen. Gisteren zette ik weer voet in mijn lievelingsstad na 2 weken in Alkmaar bij mijn ouders te hebben geholpen met de verhuizing. Bij mijn aankomst in Groningen was het al ijzig koud, wat een verschil met mijn hometown! Daar liep ik nog met mijn jas los en mijn sjaal er schattig als accessoire bij, maar eenmaal in Gro moest ik echt op de overlevingsstand worden ingepakt.
Al die gladheid en ellendige kou (vastgevroren fietssloten, bussen met 60 uur vertraging, disco op mijn studentenkamertje door 'stroomdips') heeft nog wel een upside, namelijk een verschijnsel wat ik nog nooit eerder had meegemaakt. Ik kan het uitvoerig gaan opschrijven, maar het gedichtje dat er spontaan van in mijn hoofd kwam geeft het denk ik heel mooi weer. Je leest het hieronder!
Bye!
Renske
In ijzige kou stap ik naar buiten
waar ik word omgeven door
geluiden van stromende regen.
Maar bij het uitblijven van de
druppels, en een blik omhoog
zie ik dat het ijzige takken zijn
die door de wind bewegen.
 |
| Jep, het bewijs: sneeuw in Groningen! (sorry, geen thee..) |
