Een versje bij de thee

Het versje van vandaag schreef ik voor een vriendin. Ik heb het haar niet gegeven, wat ik achteraf gezien eigenlijk best even had kunnen doen! Het probleem met mijn versjes is dus dat ik ze wel maak, maar nooit deel. Ik ga dan ook nú een versje op een kaart schrijven en sturen naar vrienden waarbij ik laatst echt heerlijk heb gegeten. En voor jullie dus hier weer een versje bij de thee!

Soms is het leven wat oneerlijk

En soms loopt iets een beetje raar

Maar je moet niet vergeten

Ik sta altijd voor je klaar.

Tuesday Travels 8

Eindelijk een keer een Tuesday Travels over mijn allerleukste vakanties ooit. Ik heb het hier bewust over vakanties, omdat ik al mijn wintersport vakanties in één post stop. Zou ik dat niet doen, kan ik nog wel zo'n 20 Tuesday Travels schrijven over dezelfde soort vakanties!

Ja, ik ben een verwend meisje, want sinds mijn 6e ga ik ieder jaar op wintersport. Ik heb al geskied in Oostenrijk, Zwitserland en Tsjechië. Soms ben ik zelfs twee keer in een jaar op wintersport geweest!

Mijn zusje en ik waren nog vrij jong toen wij voor het eerst op wintersport gingen. We gingen met mijn vader, oma, tante en nichtje. We sliepen in een caravan (!) in de Zwitserse Alpen. Mijn moeder gaat nooit mee want skiën is niet echt haar ding. Ik heb hele nare herinneringen aan skiles, maar dat komt omdat mijn zusje en ik een stelletje watjes waren die het altijd koud hadden/uit de lift vielen/moesten plassen als we eindelijk ons skipak aanhadden en noem maar op. Gelukkig heeft onze vader ons toch gemotiveerd om door te gaan met lessen (we zaten zelfs in Nederland op les!) en kan ik nu heel netjes skiën!

Ik heb nog een periode gehad waarin ik snowboarden wel weer een leuke nieuwe uitdaging vond, maar ik miste heel erg de snelheid die ik met skiën wel kan maken dus dat heeft niet heel lang geduurd! 

Vorig jaar ging ik skiën met mijn vader en mijn broertje, oom, tante, neefje en nichtje in Ehrwald, Oostenrijk. Het was eigenlijk een beetje té mooi weer, waardoor de sneeuw niet echt optimaal was. Toch heb ik echt een héérlijke skivakantie gehad. De foto's van deze post zijn dan ook in die vakantie gemaakt. Hopelijk heb ik straks genoeg centjes gespaard om deze kerstvakantie/voorjaarsvakantie weer te gaan.. Niks haalt het bij de eerste gondelvaart omhoog en na een jaar wachten je schoenen vastklikken in je ski's! Aaaah!

Bye!

Renske

Een versje bij de thee

Na heel veel lieve, leuke reacties op mijn versje van vorige week, hier weer een nieuw versje! Dit keer alleen even bij de warme chocomel..

Knuffeltjes en kusjes

In je fijne grijze vacht

En kriebels op je kopje 

Want dat is zo lekker zacht

Spelen met je oortjes

En aaitjes op je poot

Dat is zo'n beetje alles wat ik doe

Met mijn kat op schoot 

Tuesday Travels 7

Toen ik en mijn zusje nog héél klein waren, was er nog niet zo veel geld om op vakantie naar het buitenland te gaan. Gelukkig hoef je niet ver te reizen om je toch in het buitenland te wanen. De herinneringen aan onze vakanties in "Ama'sfoort" (Leusden, Utrecht) zijn dan ook magisch. Vanaf dat ik baby was, tot (denk ik) mijn zevende gingen we iedere zomervakantie een paar weekjes naar ons "eigen bos", een bos op privé terrein van kennissen van de familie. Hier was een stacaravan en, ehm, ja. Alleen een stacaravan. Deze caravan had echter wel uitzicht over onze eigen mega grote zwemvijver, omringd door bomen waarin regelmatig hertjes en eekhoorns te zien waren. En fazanten.
"Ama'sfoort" kwam van Amersfoort, waar het bos bij in de buurt lag. De moeder van mijn vader (oma) noemen we altijd Ama, voor ons dus heel logisch dat we naar "Ama'sfoort" gingen.

Er zijn een paar dingen die me heel goed zijn bijgebleven van deze vakanties. Allereerst het extatische gevoel van dat we met de auto het terrein op reden, onder de grote bomen door, en dat we de auto dan uit mochten om de houten slagboom open te doen. Daarnaast had mijn vader een ondiep deel van de vijver afgesloten met boomstammen. Zo konden mijn zusje en ik altijd zwemmen (lees: pootjebaden), zonder dat we zouden verdrinken in de grote vijver. Slim! In mijn herinnering is het ook altijd prachtig weer geweest in Leusden, ik kan me geen dag regen herinneren.

Onze honden, Nikki en Demi, waren ook altijd mee. Ik weet nog wel dat er in de zomervakantie altijd ballonvaarten werden gehouden in de buurt, en dan kwamen er wel honderden (zal wel iets minder zijn geweest, als meisje van 5 lijkt dat wel zo) luchtballonnen over het bos. Onze honden vonden dit wel een beetje typisch dus die gingen dan altijd heel hard blaffen. Heel grappig.

Als laatst kan ik me nog herinneren dat we elke avond (zal ook vast niet elke avond zijn geweest, maar maakte ook altijd grote indruk) een roomijsje gingen halen in het dorp. Ik weet nu nóg hoe deze ijsjes smaken.

Mijn vakanties in Leusden waren prachtig en ik heb er alleen maar mooie herinneringen aan. Dat hebben mijn lieve ouders toch maar goed gedaan, vroeger. Je hebt niet veel nodig om het heel fijn te hebben.

Bye!
Renske

Met zusje, buurmeisje Sarah, en hondjes Nikki en Demi

De zwemvijver, met links achterin de stacaravan en rechts in het midden ons afgezette zwemgedeelte.

Een versje bij de thee

In mei schreef ik in mijn eerste post dat ik eens moest stoppen met, zoals ik dat noemde, "mutsen" en gewoon moest doen waar ik me goed bij voelde. In dat geval was dit schrijven over de analoge foto's die ik heb gemaakt. Nu is dit foto-project een kléín beetje anders verlopen dan ik had verwacht (na het eerste grotendeels mislukte rolletje heb ik de moed al opgegeven, bang om weer falen? Vet stoer) maar schrijf ik gelukkig wel veel en naar mijn idee ook wel leuk. En ik versier mijn posts met digitale foto's, zodat ze er ook nog een beetje gezellig uitzien.
Maar, ik dwaal af! Want het ging om "mutsen" en doen waar ik me goed bij voel. En ik voel me al, nou, sinds ik dertien ben denk ik, erg goed bij het schrijven van gedichtjes. Of zoals ik zelf een veel mooier woord vind: versjes. Sommige mensen lezen wel eens een versje van mij en ik schrijf heel trouw altijd versjes voor bijvoorbeeld vader- en moederdag. Nu las ik laatst een versje voor (alhoewel ik dat meer een gedicht vond, hij was wel heel lang) aan mijn moeder en ze zei dat ik maar eens wat moest gaan delen met meer mensen.
Dus ik ga, naast de Tuesday Travels op dinsdag, op zondag een "versje voor bij de thee" schrijven. Dit was iets wat ik bedacht toen ik afgelopen weekend doodziek met 40 graden koorts in bed lag (was dat ziek zijn toch nog ergens goed voor). "Een versje bij de thee" heb ik bedacht omdat ik vaak thee drink (toevallig!) en op zondag vind ik het altijd zo'n mooi moment om met een kopje thee eens gewoon een beetje naar buiten te staren en na te denken. Of versjes te lezen. Die hele sfeer klopte er gewoon bij.
Genoeg gekletst! Spannend, maar hier komt hij dan:

Als jij mij zag zoals ik jou
en ik zag jou zoals jij mij
was dan alles omgekeerd
of zagen we het allebei?

Tuesday Travels 6

Jaaaaa, weer een Tuesday Travels! En dit keer over een stad waarop ik, toen ik er nog maar net doorheen liep, direct verliefd op ben geworden. Berlijn!
In de projectweek van 5VWO waren er verschrikkelijk veel steden om uit te kiezen. Je zou op reis gaan met een gecombineerde groep 4HAVO en 5VWO en een paar leerkrachten. Ik kan me herinneren dat er voor mij met name één ding heel belangrijk was, en dat was dat ik met mijn drie vriendinnen samen ergens heen zou gaan. Volgens mij hebben we uiteindelijk zelfs nog plaatsen moeten ruilen na het inschrijven, maar toen was het definitief en zou ik samen met Hedieh, Martine en Hanna naar Berlijn.
Het was echt één groot feestje en we hebben verschrikkelijk veel gelachen. Veel van dat soort momenten staan ook op camera, maar ik hou het nu maar even bij een foto waarop we er lief en onschuldig uitzien. Op deze foto waren we in het Sanssouci Park, een heel mooi park waarin we eigenlijk alleen maar een beetje hebben gezeten en gehangen. Dat was met veel dingen in Berlijn eigenlijk zo, zitten en hangen. Mijn waardering voor de stad kwam dan eigenlijk ook pas nadat we terug waren van de reis.
Omdat we met school gingen hebben we ons natuurlijk als echte toeristen gedragen, en dus bezoekjes gebracht aan de Brandenburger Tor, de Rijksdag, de Berliner Fernsehturm, Unter den Linden, Checkpoint Charlie etcetera etcetera. Ik kan me nog goed herinneren (want het is inmiddels ook alweer vijf-en-een-half jaar geleden) dat we ergens hebben gewinkeld waar ik het super mooi vond, maar hoe het daar heette..
Ik moet snel maar een keer terug naar deze prachtige stad en iets minder de toerist uithangen en iets meer genieten van al het moois. Ik zal binnenkort met mijn zus eens een datum gaan prikken en wat gaan boeken. Und zum Glück spreche ich auch noch ein bisschen Deutsch!

Tschüss!
Renske

Met Hedieh, Martine en Hanna

Tuesday Travels 5

Ah, Florida.. Liefde!
Dit is een van de honderden foto's die in deze vakantie zijn genomen. Helaas waren mijn zus en ik toen nogal van de selfies waarop je alleen onze gezichtjes ziet en niets van de omgeving! We hebben zo veel gezien en gedaan, we zijn volgens mij door heel Florida gereden maar heb daar dus heel weinig bewijs van! Ik sta hier met mijn zus, moeder en (hele moeie) broertje in Disney. We waren in 2009 voor de derde keer drie weken naar onze favo Amerikaanse staat. En we hebben er al zo veel gekke dingen meegemaakt!
Zo hebben we bij de tweede keer in Florida (2004) orkaan Charley moeten overleven (oké, hier overdrijf ik misschien een beetje.. Alhoewel er t-shirts in de winkel lagen met de tekst: I survived hurricane Charley). Was allemaal best wel spannend! Mocht je er iets over willen lezen:
http://www.volkskrant.nl/buitenland/15-doden-grote-ravage-in-spoor-orkaan-charley~a720398/
En de laatste keer, 2009, hebben we gezien hoe er een raket werd gelanceerd van het Kennedy Space Center. Zo bizar, we stonden in een baai en zagen in de verte een raket omhoog gaan, en met een flinke vertraging hoorde we ineens zó veel kabaal en kwamen er allemaal golfjes in het water.. Zoiets maak je toch nooit mee?
Orlando in Florida is echt een van mijn favoriete plekjes in de wereld. De mensen zijn er heel vriendelijk en behulpzaam, het klimaat is heerlijk en alles is zo groot! Niet dat het er per se heel mooi is, ik ben in steden geweest met veel meer cultuur en veel meer verhaal, maar het leventje in Amerika is echt heel relaxed en makkelijk. En betaalbaar, als je er eenmaal zit! Wat een heerlijke vakanties waren dit =)

Bye!
Renske

Disney!

Walk-in Concerts Festival

In Groningen hebben ze het goed voor elkaar de laatste tijd! Of ik ben me eindelijk eens gaan verdiepen in al het leuks dat de mooiste studentenstad van Nederland mij te bieden heeft.. Either way, na een geweldige Popronde (9 oktober) en een gratis bezoekje aan het prachtige Groninger Museum (29 oktober) ben ik vandaag tussen het studeren door naar de stad gegaan om een kijkje te nemen bij het Walk-in Concerts Festival. Dit was een gratis festival voor muzikaal talent uit (de omgeving van) Groningen, en vond plaats in verschillende winkels door de hele stad! Hoezo een awesome idee?

Rond half 3 stapte ik op mijn zwart-met-roze-en-witte sterretjes fiets en fietste ik naar de Vismarkt. Na een beetje ronddwalen over een veel te leuke zondagmarkt liep ik richting de Douwe Egberts waar ik eigenlijk heen wilde voor mijn eerste concertje, maar ik vond de sfeer daar best saai (en het was nog niet eens begonnen!), dus liep ik even verder. De line-up was verschrikkelijk groot en veel bands speelden tegelijk, dus ik kon overal nog heen. Ik vervolgde mijn weg naar de Zwanestraat, waar ik iets heel leuks uit de feel-good store KokoToko hoorde komen. Nieuwsgierig wurmde ik me door de drukte een beetje naar binnen en vond ik een mooi plekje om te staan. Het bleek (later) 'Gentleman Skull' te zijn bij wie ik was beland. Twee gitaristen waarvan één de vocals deed, een bassist en een drummer zaten in een hoekje voor een pashokje en speelden daar echt hele leuke nummertjes. Ze speelden alleen eigen werk en ik was aangenaam verrast, wat een talent!

Na Gentleman Skull ben ik snel naar de Marc O'Polo gelopen, want daar speelde The Scope. Die had ik thuis al even opgezocht en ik had er wel wat leuks over gelezen. Ik was mooi op tijd en kon een goed plekje vinden. Het personeel bood iedereen ook nog eens gratis drankjes aan. Wat een service! The Scope zat inmiddels al klaar. Het waren twee jongens van mijn leeftijd, beide met een gitaar. Ze begonnen met een eigen nummer, en wisselde eigen nummers vervolgens af met heel leuk bewerkte covers. Hun eigen stijl kwam hier heel goed in terug! Ik vond het tweede eigen nummer heel goed (helaas geen idee meer hoe het heet!) en de cover van Pharrel Williams' "Happy" is ook echt blijven hangen.

Na een echt goede show, de zanger wist ook wel hoe hij alles gezellig aan elkaar kon kletsen, was ik van plan om weer naar huis te gaan. Toen ik langs De Schoenenfabriek liep kon ik het echter niet laten om nog even naar binnen te glippen voor Panda Toy. Heel aparte muziek, gezongen door een heel dromerig Litouws meisje. Ze werd begeleid door een violiste en een pianist. Ik heb alleen haar laatste nummer meegekregen, maar dat was voor mij een hele mooie afsluiter van dit leuke festival!

Ik heb me vanmiddag dus prima vermaakt in m'n stadje. Het was daarnaast ook een prachtige dag om lekker buiten te zijn en ik kon het niet laten om nog mijn mooie golden-hour foto met jullie te delen. Tot dinsdag!

Bye!

Renske