Een versje bij de thee

Wauw, wat heb ik een lieve reacties gekregen op mijn blogje van eergisteren! Ik heb me dan ook verheugd op het schrijven van een post vanavond, ik barst in ieder geval van de ideeën.. Omdat het zondag is, hou ik het bij een versje. Maar ik ga binnenkort waarschijnlijk wel wat bloggen over projecten waar ik me (al dan niet vanuit het Honours College van de Hanzehogeschool) mee bezig hou en die invloed hebben op mijn dagelijkse leventje.. Denk aan 'nieuw onderwijs', vrijwilligerswerk, (samen)leven in de mooiste stad van Nederla.. ik bedoel Groningen, en going vegan.. Ai, spannend allemaal!

Mijn versje van vandaag heb ik geschreven 'in opdracht'. Ja ja, daar ben ik best wel trots op! Ik ben voor de zomervakantie in het studentenburencomité actief geworden om te helpen bij het organiseren van een buurtfeest in mijn wijk, de Schilderswijk in Groningen. Dit hield in dat ik een aantal avonden bijeenkwam met een groep buurtbewoners en iemand van de gemeente. We maakten plannen over hoe de avond er uit zou komen te zien en wat we allemaal zouden organiseren. Voorgaande jaren kwam de stadsdichter altijd een gedicht voorlezen, maar gezien het budget zou die dit jaar geschrapt worden. Een keer raden wat ik toen heb gezegd.. Juist, dat doe ik wel!

Ik kwam er later pas achter dat ik het héél spannend vond om een versje te maken waar iedereen (ook de wethouder van Groningen) naar zou gaan luisteren. Ik was natuurlijk gewend mijn versjes te delen op mijn blog, maar ze ook daadwerkelijk voordragen aan een groep mensen en dan gelijk de reactie zien.. Dat is natuurlijk heel anders! Na ongeveer 75880442189 pogingen is het me gelukt een versje te maken dat niet te kort was, niet te lang en ook nog geschreven in 'mijn eigen stijl'. En op de avond van het buurtfeest was het dan zo ver, ik mocht het voordragen. Dat is echt een van de meest spannende momenten van 2015 geweest, maar wat kreeg ik een mooie reacties! Natuurlijk een groot applaus, maar er zijn heel veel bewoners (ook studenten!) naar me toegekomen om te vertellen dat ze het een mooi versje vonden. En ik heb gelijk reclame mogen maken met mijn blog!

Uiteindelijk heb ik nog een artikel geschreven voor de buurtkrant en sta ik er met mijn versje (én met mijn blog) ook nog in vermeld. Heel tof! Jullie zijn nu vast nieuwsgierig naar wat mijn versje dan is geweest. Dat kunnen jullie hieronder lezen.

Bye!
Renske

vanaf mijn balkon zie ik studenten en bovendien

gezinnen met een kindje, die mij niet kunnen zien

de buurvrouw met haar honden aan het einde van de straat 

een fiets die heel erg scheef voor vier andere fietsen staat

mijn wijk, waar als ik weg ben, dit alles heel erg mis

maakt dat mijn wijk de fijnste van heel Groningen is